Tam da bu kışı nezle olmadan atlattım duygusuna kapılmıştım ki dün gece burun kanalizasyonlarım tıkanıverdi. O yetmemiş gibi görünmez marangozlar ellerinde rendeleriyle gelip sabaha kadar boğazımı rendelediler, sabah restorasyondan geçen sit alanı modunda uyandım; herbir parçam bir yerde. İnadına hava da bir güzel; güneşli, ılık, aydınlık. Tam yürüyüş havası ama şans işte. Tüm günü battaniye altında kanepeye kıvrılıp kitap okuyarak, nisbeten diri olduğum anlarda da bilgisayar başında geçirdim. C vitamini almaktan yakında benzim sararacak, fincan fincan turunçlu sıcak su içip portakal yemekteyim. Hasta çorbası niyetine içtiğimse kapya biberi-kabak-soğan ve maydanozdan oluşma bir sebze çorbası. Hasılı kendimi adadığım 2. yenilenme harekatı nedeniyle ağız tadıyla hasta da olamıyorum. Nerede o boğaz yumuşatan nişastalı sütlü pelteler, bir numaralı hastalık ilacım aşurelik buğday ve nohut katılmış yayla çorbası, hadi bunlardan geçtim çayın yanında bir dilim keke bile razıydım ama kader utansın. Zerzevat sülalesiyle yeneceğiz bu sefer gribimizi. Kekik ve adaçayı çayıyla gargara yapmayı da ihmal etmiyoruz efendim, tamamen ota yönelik bir iyileşme kürü takip etmekteyiz.
Hasta çorbası pozu verdirilmiş sebze çorbama-ve de gribime-eşlik eden kitap "Kötü Hatıra Fotoğrafçısı". Bir dizi öyküden oluşuyor ve çok beğendim, kesinlikle öneririm. 1-2 öykü kaldı, birazdan bitirmeyi planlıyorum. Kader yoldaşı ve günüme renk katan yegane eleman olduğu için kendisine şükran borçluyum. Akşamın oyalayıcısı da şaşmaz bir biçimde "amirim" olacak tabii ki. Yarına restorasyon çalışmalarının biraz düzene girmesini umarak izninizle kitabıma dönüyorum. Sağlıklı günler dileğiyle efendim...
No comments:
Post a Comment