Biz çok uzun bir süre 3 kız kardeştik, nice sonra hepimiz büyüdüğünde erkek kardeşim doğdu... Dolayısıyla yaşları birbirine yakın 3 kız büyüttü annem. Zor iş; çoğumuz bir tanesiyle uğraşamıyoruz. Yemesiydi, uyumasıydı, psikolojisiydi derken, zor büyüyor çocuk dediğin... Ama annemin sihirli bir formulü vardı; kız büyüten çorbası...
Ben çorba içmem. Çocukken de sevmezdim. Bu kız büyüten çorbası hariç tabii. E büyüyecektim, okula gidecektim, makyaj yapacaktım, topuklu ayakkabı giyecektim, anne olacaktım falan, epeyce bir işim vardı yani, acilen büyümem gerekiyordu.
Annemin sihirli formülüne dayandım da dayandım bu sebeple...
Her yemekte baş köşedeydi bu kız büyüten çorbası. Biz üç kız kardeş en fazla hangimiz yerse en çok onun büyüyeceği düşüncesine tamamıyle inanmış bir şekilde patlayasıya içerdik bu çorbayı. Tadı tuzu da pek yoktu ama; kız büyütüyordu ve ben küçük bir kızdım. Büyümesi gereken her kız çocuğu gibi içtim de içtim bu çorbayı...
Neticede bu çorbadan içen kızlar çabuk büyüyor, çok güzel birer kadın oluyor, rujlara, topuklu ayakkabılara çarçabuk ulaşıyordu...
Nice sonra; gerçekten büyüdüğümde bu çorbanın adının "yayla çorbası" olduğunu öğrendim...
Hala içerim bu çorbayı. Tadını sevmesem de içerim. Belki biraz daha büyürüm diye mi düşünüyorum artık nedir...
No comments:
Post a Comment